என் அறையில் நான் மட்டும் தனியே
பாடல் கேட்டேன்
நீயும் நானும் ரசித்து ரசித்து கேட்ட
அந்தப் பாடல்
நினைவுகளை அறைகிறது
நம் முதல் சந்திப்பு
அதிர்ந்து கீழே விழுகிறது
நானும் நீயும் சேர்ந்து எடுத்துக்கொண்ட
அந்த முதல் படம்
கலர் மங்கிப்போய்
என் முன்னால்......
விழிச் சாரல்களில் நனைகிறது
எத்தனை சந்தோஷம் அன்று
உன்னோடு பேசியது பாடியது நடனமாடியது
உன்னோடு சண்டை போட்டது
என் விரல்களைப் பிடித்து
உன் இதயத்தோடு வைத்துக்கொண்டது
குடையிருந்தும்
என்னோடு மழையில் நனைந்தே நடந்தது
எல்லாம் தொலைந்துபோனது
பழகிய ஐந்து ஆண்டுகள் நேற்றைப்போல்
பழசாகிப் போனது
ஆம் போனது போனதுதான்
நம் காதலைப்போல்
போனது காதல்தான்
இதயம் அல்ல
உன் சொல்
உன் வார்த்தை
மறக்கக்கூடியவையா அவை
விழிகளில் ஒரு கவிதை
காத்திருக்கிறது
உன் வாசிப்பிற்காக...
இதழ்களில் ஒரு ஈரம்
தவிக்குது
உன் தொடுதல்களுக்காக....
காதலில் ஒரு பார்வை
ஏங்குது
உன் புன்னகைக்காக...
முழுமையாக நம்பினேன்
காதல் வலித்ததுதான் மிச்சம்.
காதலினால் வலிகளை கானும் அனைவருக்கும் இதனை உணர வேண்டும்
பதிலளிநீக்கு